ΜΙΝΩΣ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ Ο μεγάλος οραματιστής και δημιουργός των θεάτρων Βράχων
«Τα Θέατρα των Βράχων γεννήθηκαν από την ευθύνη που έπρεπε να νιώθουμε όλοι μας για αυτούς τους κοντά δύο εκατομμύρια "περί Αθηναίους" που ζουν σε εργατοσυνοικίες, σε δήμους γειτονικούς στην Αθήνα, και που το "Φεστιβάλ Αθηνών" δεν καλύπτει. Έτσι βρήκα τη λύση που να καλύπτει όλες "τις Αθήναις", αναδεικνύοντας την ομορφιά και την ευγένεια των νταμαριών που είναι σε υποβαθμισμένες περιοχές και ευτελίζονται σαν σπουπιδότοποι. Η πέτρα είναι ό,τι καθαρότερο έχει η Ελλάδα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι χρειάζεται να γίνει μία "ανακύκλωση" της Αθήνας και να ξαναδούμε αυτούς τους χώρους με καινούργιο μάτι. Πάνω από όλα όμως, με κατείχε η αίσθηση του πόσες χιλιάδες Έλληνες είναι στερημένοι από το υψηλό θέαμα, από το αρχαίο δράμα και δύσκολα θα πήγαιναν στο Ηρώδειο. Σκέφτηκα επίσης ότι είναι και υγιέστερο για το θέατρο, τη μουσική και το χορό να απλώσουνε ρίζες σε μία γλάστρα λιγάκι πιο μεγάλη από το Κολωνάκι, σε μία γλάστρα που τουλάχιστον να είναι όσο το λεκανοπέδιο, μήπως και το θεατράκι που φυτρώσει γίνει κάποτε πιο ψηλό και μας βγάλει καλύτερα φρούτα.
»Με μεγάλη ομάδα των πιο γνωστών καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων της χώρας πήρα την πρωτοβουλία και ίδρυσα τις "Γιορτές των Βράχων".
»Τα εγκαίνια έγιναν στις 9 Αυγούστου 1980 με Μάνο Χατζιδάκι και Σπύρο Σακκά. Ακολούθησαν πολλοί άλλοι. Στα επόμενα πέντε χρόνια που θα λειτουργήσουν ως "Γιορτές των Βράχων", τα τρία θέατρα, Βύρωνα, Νίκαιας και Πετρούπολης, θα φιλοξενήσουν πολύ μεγάλες παραστάσεις, θα γίνουν θεσμός και θα αναγνωριστούν παγκοσμίως. Οι διάσημοι σκηνοθέτες Peter Stein και Peter Brook αρνούνται Επίδαυρο και Ηρώδειο που τους προτείνουν και προτιμούν τα Θέατρα των Βράχων να ανεβάσουν τις παραστάσεις τους, στο πλαίσιο "Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1985". Οι Γιορτές των Βράχων αγκαλιάζονται με θέρμη από το κοινό, την τοπική αυτοδιοίκηση και την Πολιτεία.»
Το 1986 ο Βολανάκης μαζί με τους δημοτικούς άρχοντες και τους κατοίκους του Βύρωνα, του Υμηττού, της Δάφνης, της Ηλιούπολης και της Καισαριανής, δίνουν μάχη ενάντια στις αδηφάγες ορέξεις των φερόμενων ως ιδιοκτητών, και με τη βοήθεια της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, την κερδίζουν. Τα Θέατρα περνούν στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως ήταν και ο απώτερος σκοπός του δημιουργού τους. Αποκτούν υποδομές και με τον ιδρώτα χιλιάδων εργατών, καλλιτεχνών και κυρίως θεατών, ποτίζουν τις μικρές γλαστρούλες, ριζώνουν, γίνονται δέντρα, βγάζουν καρπούς και θρέφουν χιλιάδες ανθρώπους. Μετατρέπονται από χώροι παρανομίας και χωματερής σε πολιτιστικό πνεύμονα. Φυτρώνουν χώροι αναψυχής, άθλησης, γήπεδα, παιδικές χαρές, σχολεία, που δημιουργούν μνήμες, σμιλεύουν προσωπικότητες, όνειρα, καριέρες.
Το Σωματείο «Φίλοι Μίνου Βολανάκη» στηρίζει ως χορηγός το Φεστιβάλ και συμπορεύεται, δίνοντας, με όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου, τον δίκαιο αγώνα για το καλό του πολιτισμού και της προόδου. Θα αγωνιστούμε για την ανατροπή της απόφασης που αναγνωρίζει την τακτική ή έκτακτη χρησικτησία ενός φυσικού προσώπου ενώ δεν αναγνωρίζει την «πολιτισμική χρησικτησία» επί 41 χρόνια του Θεάτρου Βράχων. Όταν η δικαιοσύνη δεν λαμβάνει υπ όψη της την ανάγκη για την ανάπτυξη της πολιτισμικής συνείδησης και καλλιέργεια της κοινωνικής συνοχής και ευαισθησίας, έχουμε κρίσεις που οδηγούν «μακράν της αλήθειας του δικαίου».
«Τα αγαθά ανήκουν σε αυτούς που τα ρίζωσαν, τα έθρεψαν, τα μεγάλωσαν και πάνω από όλα τα αγαπάνε».
Μπ . Μπρεχτ – Ο Κύκλος με την Κιμωλία.
0 Σχόλια