Στις 21 Δεκέμβρη συμπληρώνονται έξι χρόνια που έφυγε από τη ζωή ο πρώτος Δήμαρχος του Υμηττού, κομμουνιστής Κώστας Σάκκος.
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1926. Από την νεαρή ηλικία συνδέθηκε με το λαϊκό κίνημα. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά των φασιστών εισβολέων μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Για αυτή του την δράση διώχτηκε από το αστικό κράτος και τις παρακρατικές οργανώσεις.
Μετά την απελευθέρωση ήρθε στην Αθήνα για σπουδές και εγκαταστάθηκε στον Υμηττό. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Οδοντιατρική Σχολή παρά τους διωγμούς και τις πολλές στερήσεις. Ως οδοντίατρος προσέφερε τις υπηρεσίες του σ’ όσους συμπολίτες του είχαν ανάγκη, συχνά χωρίς αμοιβή. Άνθρωπος καλοσυνάτος, ειλικρινής με ακέραιο χαρακτήρα, δεμένος με το λαό του Υμηττού.
Δραστηριοποιήθηκε στους κοινωνικούς αγώνες του τόπου μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ ( το ΚΚΕ ήταν στην παρανομία ). Όταν ο Υμηττός από κοινότητα ( 1934) αναγνωρίστηκε σε Δήμο (1963 ) ο Κώστας Σάκκος ως επικεφαλής του συνδυασμού Δημοκρατικής Συνεργασίας «Αναδημιουργία» εκλέγεται πρώτος δήμαρχος του Υμηττού με ποσοστό 53,5%.
Με την εγκαθίδρυση της χούντας παύεται από Δήμαρχος και διώκεται.
Μετά την πτώση της χούντας, στις εκλογές του 1975, επανεκλέγεται δήμαρχος με ποσοστό 70%. Στις εκλογές του 1978 ο συνδυασμός με επικεφαλής τον Κώστα Σάκκο για ακόμα μία φορά αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη συγκεντρώνοντας σχεδόν τους μισούς ψηφοφόρους του Δήμου αλλά δεν επικράτησε στο δεύτερο γύρο.
Με την ανάδειξη του συνδυασμού Δημοκρατικής Συνεργασίας «Αναδημιουργία» με επικεφαλής τον Κώστα Σάκκο που στήριξε το ΚΚΕ έγιναν έργα που ανακούφισαν το λαό της πόλης και συνέβαλλαν να αλλάξει η εικόνα του Υμηττού:
- Άλλαξε η θλιβερή εικόνα του Δήμου με τα ρέματα και τους κακοτράχαλους δρόμους. Καλύφθηκαν όλα τα ρέματα όπως το ρέμα της Αθανασίου Διάκου και της Γυμναστικής Ακαδημίας.
- Λύθηκε στο μεγαλύτερο βαθμό το αποχετευτικό πρόβλημα και το πρόβλημα των όμβριων υδάτων.
- Ανακατασκευάστηκε η κεντρική πλατεία του Υμηττού, οριοθετήθηκαν και φτιαχτήκαν εξ’ αρχής οι πλατείες ( Αγίας Λαύρας, Αγίας Φωτεινής, Αθ. Διάκου, Δημόπουλου, Βαλαβάνη, Ηρώων Πολυτεχνείου, Κύπρου)
- Διαμορφώθηκαν και ασφαλτοστρώθηκαν όλοι σχεδόν οι δρόμοι.
- Κατασκευάστηκαν θέατρα ( όπως υπαίθριο θέατρο Πέτρου & Παύλου 500 θέσεων), γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ.
- Χτισθήκαν και δημιουργήθηκαν σχολικά συγκροτήματα μέσης και τεχνικής εκπαίδευσης, παιδικοί σταθμοί, παιδικές χαρές.
- Απαλλοτριώθηκε η έκταση 17 στρεμμάτων στην Προύσσης και ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση των σχολείων, απαλλοτριώθηκε η έκταση του Χατζηκώστα
- Αποπερατώθηκε το Δημοτικό μέγαρο
- Στον τομέα του πολιτισμού δημιουργήθηκε πνευματικό κέντρο με παιδική ορχήστρα, χορωδία, τμήμα θεάτρου. Ιδρύθηκε κέντρο λαϊκής επιμόρφωσης, αθλητικό κέντρο.
- Δεντροφυτεύτηκαν οι «φαλακροί» τότε λόφοι όπως του Γερμανού ( σήμερα άλσος Άρη Αλεξάνδρου κλπ) και πολλά σημεία της συνοικίας. Φτιάχτηκαν σε πολλά σημεία τρίγωνα «κυπάρια».
Το πρώτο μέλημα της νέας Δημοτικής Αρχής ( 1964) ήταν ο αγώνας για να φύγει « το εργοστάσιο του θανάτου» η ΠΥΡΚΑΛ που η λειτουργία της ήταν μόνιμη εστία κινδύνου για τους κατοίκους της περιοχής.
Ο Μποδοσάκης έχοντας τη στήριξη των κυβερνήσεων και των κοινοταρχών διαχρονικά συνεχώς επέκτεινε τις εγκαταστάσεις. Καταπάτησε τη ζώνη ασφαλείας 15 μέτρων και την οδό Ηπείρου που έβγαινε στην Χαραυγή χωρίζοντας την συνοικία στα δύο, έχτισε δεκάδες νέα κτήρια και παραχώρησε έκταση στην PEPSI.
Η σύγκρουση της δημοτικής αρχής με τα συμφέροντα του Μποδοσάκη ήταν άμεση και είχε πολλές μορφές. Αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων, δημιουργία επιτροπών αγώνα με όλους τους γειτονικούς δήμους, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, συναυλίες, διαβήματα, επερωτήσεις στην Βουλή, προσπάθεια απαλλοτρίωσης του οικοπέδου της ΠΥΡΚΑΛ με διάθεση μεγάλου χρηματικού ποσού από τους Δήμους Δάφνης, Ηλιούπολης, Υμηττού. Η απαίτηση του λαού του Υμηττού ήταν οι χώροι της ΠΥΡΚΑΛ να γίνουν πράσινο με λειτουργίες προς όφελος του λαού, παιδικές χαρές, βρεφικούς σταθμούς, σχολειά, αθλητικούς χώρος και υγειονομική μονάδα στο χώρο της PEPSI.
Ταυτόχρονα μετά από σκληρούς και ανυποχώρητους αγώνες απομακρύνθηκαν και σταμάτησαν την λειτουργία οι εταιρείες στα νταμάρια ( σημερινό χώρος θεάτρου βράχων ). Αμέσως με τους γειτονικούς δήμους ξεκίνησε η διεκδικήσει του χώρου για την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, κέντρου νεότητας κλπ.
Για τους σκληρούς και ανυποχώρητους αγώνες του ενάντια στα συμφέροντα του Μποδοσάκη και των διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων έγινε στόχος επίθεσης. Το Φλεβάρη του 1977 εξερράγη εκρηκτικός μηχανισμός έξω από το σπίτι του.
Οι επιθέσεις και οι απειλές ενάντιά του δεν τον πτόησαν. Δεν έκανε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Δεν έκρυψε ποτέ τη στράτευση του με το ΚΚΕ. Με τη στάση και τη συμπεριφορά του διαπαιδαγωγούσε αγωνιστικά τους δημότες και όλους τους εργαζόμενους. Δίδαξε μια άλλη αντίληψη στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Μια άλλη στάση ζωής.
Ο Κώστας Σάκκος συγκαταλέγεται στους αγωνιστές κομμουνιστές δημάρχους -λαϊκούς ηγέτες που στηρίχτηκαν στη δύναμη του λαού και πάλεψαν μαζί για τα βάσανα και τις αγωνίες του.
Έχει βάλει την αγωνιστική του σφραγίδα σε κάθε γωνία του Υμηττού.
Λαϊκή Συσπείρωση Δάφνης - Υμηττού
0 Σχόλια